Σε πρόσφατη μελέτη επιβεβαιώθηκε ότι η λήψη παρακεταμόλης κατά την κύηση, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 29 ημερών, σχετίζεται με διπλασιασμό της πιθανότητας για εμφάνιση Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) στο παιδί. Η λήψη παρακεταμόλης από τη μητέρα πριν τη σύλληψη δεν εμφάνισε συσχέτιση με την εμφάνιση ΔΕΠΥ.
Επιπλέον, ακόμη και η λήψη παρακεταμόλης από τον πατέρα, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 29 ημερών (τους τελευταίους 6 μήνες πριν τη σύλληψη), σχετίζεται με αντίστοιχη αύξηση του κινδύνου για εμφάνιση ΔΕΠΥ.
Αντίστροφα, λήψη παρακεταμόλης κατά τη διάρκεια της κύησης για χρονικό διάστημα μικρότερο των 8 ημερών, οδήγησε σε ελάττωση της συχνότητας αύξησης ΔΕΠΥ, το πιθανότερο λόγω της γνωστής αντιπυρετικής δράσης του φαρμάκου.
Οι πιθανοί μηχανισμοί που πρότειναν οι ερευνητές όσον αφορά στην επίπτωση της λήψης παρακεταμόλης από τη μητέρα είναι τρεις: 1. Ελάττωση του εγκεφαλικού νευτροτροφικού παράγοντα 2. Παρεμβολή στη λειτουργία ορμονών της μητέρας και 3. Πρόκληση οξειδωτικού στρες. Όσον αφορά στον πατέρα ο μηχανισμός δεν είναι ξεκάθαρος, αλλά πιθανολογούνται επιγενετικές αλλαγές.
Φυσικά, τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι αν μία μητέρα έχει λάβει αρκετές ημέρες παρακεταμόλη θα αποκτήσει οπωσδήποτε παιδί με ΔΕΠΥ, παρά μόνο ότι διαπιστώνεται αύξηση στην πιθανότητα. Επιπλέον γνωρίζουμε ότι η ΔΕΠΥ είναι οικογενής, δηλαδή εμφανίζεται σε κάποιες οικογένειες συχνότερα από ότι σε άλλες. Κρατώ πάντα μία επιφύλαξη για το συναίσθημα (των γονέων) το οποίο μπορεί να περιπλέξει διαγνώσεις που αφορούν στη συμπεριφορά των παιδιών. Πρέπει όμως να γίνεται συνετή χρήση ακόμη και των κοινών φαρμάκων, ανάλογα με τις ενδείξεις, αποφεύγοντας τις υπερβολές. Ιδιαίτερα κατά την κύηση.
http://www.aappublications.org/news/2017/10/30/Acetaminophen103017