Ακούμε από πολλές μητέρες ότι δεν θα θηλάσουν, επειδή θα ξεκινήσουν κάποια στιγμή τη δουλειά, επειδή δεν ξέρουν αν θα αντέξουν να μην καπνίσουν, επειδή θα τις κλείσει ο θηλασμός στο σπίτι, επειδή ο θηλασμός απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, επειδή θα πάρουν φάρμακα, επειδή έχουν πρόβλημα με τις θηλές τους(!)

Σίγουρα ο κατάλογος με τους λόγους που φοβίζουν μία μητέρα δεν μπορεί να εξαντληθεί. Επίσης είναι σίγουρο ότι πολλές μανούλες δεν θα καταφέρουν να πιάσουν τους συνιστώμενους στόχους (έξι μήνες αποκλειστικό θηλασμό, εισαγωγή στερεών και συνέχιση του θηλασμού τουλάχιστον πέρα από τον πρώτο χρόνο, όσο επιθυμεί και το βρέφος και η μητέρα). Σε καμία περίπτωση ο θηλασμός δεν είναι περιττός, ακόμη και αν δεν γίνει με τις ιδανικές συνθήκες. Αν για παράδειγμα μία μητέρα γνωρίζει ότι θα ξεκινήσει να εργάζεται μετά τον δεύτερο μήνα, καλό είναι να ξεκινήσει και αν τα καταφέρει, έχει καλώς. Αν δεν τα καταφέρει, θα έχει θηλάσει το βρέφος για δύο μήνες. Δεν πρέπει να παραιτηθεί και να μην ξεκινήσει καν την προσπάθεια. Τα περισσότερα προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια του θηλασμού λύνονται. Οι πραγματικές αντενδείξεις είναι ελάχιστες και, ευτυχώς, όχι και τόσο συχνές.

Ο θηλασμός δεν πρέπει να είναι για τους λίγους και θαρραλέους. Είναι για τους πολλούς. Δεν είναι πολυτέλεια. Είναι το φυσιολογικό. Ας ξεκινήσουν οι μανούλες την προσπάθεια και δοκιμάζοντας ελπίζουμε ότι θα δουν την πραγματική ευκολία και τα οφέλη. Ας προσπαθήσουν να δώσουν ότι καλύτερο μπορούν στο βρέφος και ας υπάρχουν αποκλίσεις από το ιδανικό πρόγραμμα.

Δεν πρέπει να τρομάζουμε τις μανούλες με ιστορίες για τα προβλήματα που μπορεί να συναντήσουν, ούτε να τις κάνουμε να αισθάνονται ένοχες ή λιγότερος καλές μάνες αν δεν τα καταφέρουν. Η κάθε μία προσφέρει ότι μπορεί στο βρέφος της.

Αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει έστω να θηλάσει μία μητέρα;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *