Ακόμη και η κλινική διαγνωστική μας ματιά, τελευταία προπύργιο στη γραμμή άμυνας απέναντι στη διασπορά του Covid φαίνεται πλέον οτι μπορεί να πέσει έξω.
Μέχρι τώρα, όταν είχαμε διάγνωση για το αίτιο του πυρετού και βήχα, δηλαδή την υπόνοια για μία σαφή, εντοπισμένη λοίμωξη, μπορούσαμε να στείλουμε ένα παιδί στο σπίτι και, μετά την ανάρρωση πίσω στο σχολείο, χωρίς να επιβαρύνουμε την οικογένεια με τη δαπάνη για τη διενέργεια δοκιμασίας ή να συστήσουμε πολυήμερη παραμονή σε απομόνωση.
Γνωρίζουμε όλοι τη σημασία της επιβάρυνσης, οικονομικής και ψυχολογικής, στις οικογένειες.
Πλέον όμως, διαβάζουμε ότι ο Covid μπορεί να εκδηλωθεί και ως λαρυγγίτιδα (υλακώδης βήχας, “σαν γαβγισμα από σκυλάκι”). Αυτό σημαίνει οτι πλέον και στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να σκεφτόμαστε την επιβεβαίωση με μοριακό έλεγχο.
Αυτή η διαπίστωση δεν είναι λόγος ανησυχίας για τους γονείς, καθώς τα περιστατικά που εμφανίζουν croup λόγω Covid, έχουν μόνο ελαφρώς επιβαρυμένη πορεία σε σχέση με λαρυγγίτιδα από άλλα αίτια (μόνο μερικές ώρες περισσότερες με συμπτώματα).
Είναι όμως μία υπενθύμιση στους παιδιάτρους ότι οι εκδηλώσεις της λοίμωξης είναι όμοιες με πολλές κοινές λοιμώξεις του αναπνευστικού. Εφόσον τα κρούσματα είναι πολλά γύρω μας (επιδημιολογικό κριτήριο) θα είναι δύσκολο να αποκλείσουμε τη διάγνωση με κλινικά κριτήρια και μόνο.
Τα παιδιά ευτυχώς τα καταφέρνουν καλά με τον Covid. Στις οικογένεις όμως έρχονται συχνά σε επαφή με άτομα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.
Περισσότερες πληροφορίες στη δημοσίευση:
https://bit.ly/2FT497W