Πρόσφατα άνοιξε ξανά το θέμα της υψηλής συγκέντρωσης επιβλαβών χημικών στο μητρικό γάλα (πρώτη φορά διατυπώθηκε ο φόβος σε δημοσίευμα του 1962) και συζητήθηκε το ενδεχόμενο της υπεροχής της χρήσης υποκατάστατου.
– Ο χημικές ουσίες που προκαλούν μόλυνση είναι παρούσες παντού, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί (και αν το έκανε θα ήταν τουλάχιστον προσβλητικό) οτι δεν υπάρχει μόλυνση κατά τη διαδικασία παρασκευής του υποκατάστατου σε μορφή σκόνης (ξεχάσαμε ήδη το σκάνδαλο με τη μελαμίνη και τα βρεφάκια που έπεσαν θύματα;)
– Το υποκατάστατο χρειάζεται νερό για τη σύστασή του. Το βράσιμο ΔΕΝ ελαττώνει τη συγκέντρωση των χημικών
– Η χορήγηση υποκατάστατου θα απαιτήσει τη χρήση πλαστικών ή άλλων σκευών που κατά καιρούς αποδεικνύονται επιβλαβή
– Η έκθεση στα χημικά του περιβάλλοντος είναι συμβεί ούτως ή άλλως. Δυστυχώς τα βρέφη που δεν θηλάζουν, χάνουν και την προστασία από το μητρικό θηλασμό.
Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να αγχώσω τις μανούλες που δεν τα καταφέρνουν με το θηλασμό (οι περισσότερες λόγω έλλειψης καθοδήγησης) και αναγκάζονται να χορηγήσουν ξένο. Η μόλυνση υπάρχει και το γνωρίζουμε. δεν χρειάζεται πανικός. Ας την αντιμετωπίσουμε.