“ακόμη και όταν γίνεται διακριτικά, πολλοί θα κοιτάξουν στραβά μία αγελάδα που τολμά να δώσει δημοσίως γάλα από το μαστό στο μοσχαράκι της”

Όποτε και όπου είναι απαραίτητο.

Ο διάλογος για το που επιτρέπεται ο θηλασμός (δημοσίως) συνεχίζεται, ενώ θα έπρεπε ξεκάθαρα το ερώτημα να έχει απαντηθεί.

Διεκδικήστε το ως δικαίωμα του βρέφους, χωρίς να ασχολείστε με το περιβάλλον. Κανείς δεν θα επιτεθεί πλέον σε μητέρα η οποία είναι σίγουρη ότι αυτό που κάνει το κάνει για το παιδί της, χωρίς άσκοπη (και επιζήμια τελικά για το θηλασμό) διάθεση να προκαλέσει.

Όπως θεωρείται κοινωνικά αποδεκτό να δίνει μία μητέρα μπιμπερό στο παιδί της σε δημόσιο χώρο, έτσι ελεύθερα πρέπει να σιτίζονται και τα θηλάζοντα βρέφη. Δεν είναι (παιδιατρικά και κοινωνικά!) αποδεκτό να σιτίζονται μέσα σε βρώμικες τουαλέτες (και καθαρές να είναι πάλι λάθος είναι) ή σε απομονωμένους κλειστούς χώρους.
Έτσι δημιουργείται στην κοινωνία η ψευδής αίσθηση ότι το μπιμπερό είναι το φυσιολογικό και ο θηλασμός μία πρακτική των λίγων και εναλλακτικών.

Ο θηλασμός μπορεί να γίνεται με ηρεμία σε δημόσιο χώρο. Είναι απαράδεκτο μια μητέρα που θηλάζει να σοκάρει μία κοινωνία η οπόια έχει διαφημίσεις για εσώρουχα σε κάθε γωνία του δρόμου.

Σε ποια σημεία επιτρέπεται να θηλάσει μια μητέρα;